Wieczorne śpiewogranie

Kiedy cisza świat zaległa 
Bóg rozpostarł tren ciemności 
I gdy gwiazdy w noc wybiegły 
szukać źródła swej światłości 

Śpiewam dla was i do nieba,
Że przyjaźni mi potrzeba
Płomiennego ogniobrania
Rąk przyjaciół i kochania i kochania

Kiedy wieczór nas połączy
Z rąk do serca mkną iskierki
I gdy oczy są wpatrzone 
W płomień szczęścia i podzięki

Kiedy przyjaźń w nas rozkwita
Czas zatrzymał się zwabiony
I gdy rozstać się nie chcemy
Świat jest w duszach uniesiony