Anioł i diabeł

Idzie diabeł ścieżką krzywą 
pełen myśli złych
Nie pożyczył mu na piwo, 
nie pożyczył nikt.
Słońce pali go od rana, 
wiatr gorący dmucha,
Diabeł się z pragnienia słania 
w ten piekielny upał... 

Idzie anioł wśród zieleni, 
dobrze mu się wiedzie.
Pełno drobnych ma w kieszeni 
i przyjaciół wszędzie...
Nagle przystanęli obaj 
na drodze pod śliwką.
Zobaczyli, że im browar 
wyszedł naprzeciwko... 

Nie ma szczęścia na tym świecie, 
ni sprawiedliwości:
Anioł pije piwko trzecie, 
diabeł mu zazdrości...
Postaw kufel, rzecze diabeł, 
Bóg ci wynagrodzi,
My artyści w taki upał 
żyć musimy w zgodzie... 

Na to anioł zatrzepotał 
skrzydeł pióropuszem
I powiada: Dam ci dychę 
w zamian za twą duszę...
Musiał diabeł aniołowi 
swoją duszę sprzedać
I stworzyli sobie piekło 
z odrobiną nieba..